மின்னல புடிக்கிற வயசிது
மேகத்தில் பறக்கிற மனசிது
மள மள மள மளவென உயரத்தில்
ஏறி வாடா வாடா

ஆசையை ஜெயிக்கிற வயசிது
அனுபவம் பழகுற மனசிது
அலை அலை அலை அலையென
அனுதினம் சீறி வாடா

கொட்டாமல் எப்போதும்
தேன் கூட்டு தேனீ இருந்தால்
கட்டெறும்பும் கூட கைய வெச்சு பார்க்கும்
அஞ்சாமல் எப்போதும் நீ நெஞ்ச தூக்கி நடந்தால்
உந்தன் வாழ்க்கை உந்தன் கையில் வாடா (மின்னல)

நகர்ந்திட நதி மறுத்தாலே
கடலினை தொட வழி இல்லை
விழுந்திட இனி தடையில்லை என வாடா வாடா
கிடந்திட நீ கல்லில்லை உடைந்திட நீ புல்லில்லை
அளவிட ஒரு சொல்லில்லை என வாடா வாடா

அட கேள்வி கேட்க யாருமில்லை
இந்த புவி மீது என்றும் சோகமில்லை
கையில காசு இல்லையா கலங்காம
சிரிப்போம் வெள்ளையா
வாழ்க்கையில் எதுவும் தேவையா
இந்த நிம்மதி போதுமடா வாடா (மின்னல)

பருந்துகள் அது எந்நாளும்
பள்ளத்தில் சென்று வாழாது
சிறகுகள் புது மலை ஏற நீ வாடா வாடா
அலைகளில் வரும் நுரையாக
ஆண்டுகள் அது கரைந்தோடும்
பொழுதுகள் அது புதையல்தான் நீ வாடா வாடா

அட தோளின் மீது பாரம் இல்லை
இனி போகும் தூரம் ரொம்ப தூரமில்லை
கனவுகள் எதுவும் நமக்கில்லை
இருந்தாலும் அதற்கு தவிக்கலை
வாழ்க்கையில் எதுவும் தேவையில்லை
இந்த நிம்மதி போதும் அட வாடா வாடா (மின்னல)